Afrikareis-Geert&Mieke

Door: Geert Nijenmanting

Blijf op de hoogte en volg Geert en Mieke

20 Augustus 2016 | Nederland, Driebergen-Rijsenburg

---

20 Augustus 2016 - 19:22

Marco :

Hij is binnen pap en mam! Veel plezier. Nog twee nachten slapen en dan de Bush in.
Stik jaloers!! Dikke kussen van ons

---

20 Augustus 2016 - 19:53

Arjan:

ziet er goed uit hoor Geert. We zijn benieuwd naar jullie avonturen.
Gr. A&F


---

20 Augustus 2016 - 20:25

Paula Nijenmanting:

Ha broer en schoonzus,
Bericht is binnengekomen. Nogmaals heel veel plezier en geniet van de reis samen.
Liefs Jan en Paula

---

21 Augustus 2016 - 08:59

Hans:

Goede reis! En geen leeuwen en zo schieten: levert veel negatieve reacties op social media op!

---

22 Augustus 2016 - 10:40

Corrie:

Goede reis en mooie weken toegewenst. Liefs van mij.

---

26 Augustus 2016 - 16:16

Geert En Mieke:

Het is vandaag vrijdag 26 augustus
De reis naar Z-Afrika is spoedig verlopen. Maandagavond om 23.00 uur waren we op de camping in Kaapstad. We hebben daarin overnacht en de volgende morgen kregen we uitgebreide instructies hoe om te gaan met een camper.
De volgende dag een lange excursie gemaakt naar Kaapstad, de Tafelberg met zicht op Robben eiland en Kaap de Goede Hoop.
Gisteren doorgereisd naar Lamberts Bay; zo'n 350 km boven Kaapstad. Vandaag een heerlijke vislunch gehad op het strand. Lijkt veel op een resort zoals je die kunt zien op Bali of andere tropische eilanden. Fantastisch!!
De indrukken over Z-Afrika zijn wisselend. Veel woonhuizen zijn omgeven door hoge muren en prikkeldraad onder stroom. Je woont in je eigen huis maar wel beveiligd en bewaakt. Veel dingen worden je uit handen genomen: 'zwarten' bieden je aan om dingen voor je te dragen (boodschappen uit de winkels; benzine mag je niet zelf tanken, etc.)
Het weer is uitstekend: alle dagen mooi weer en ons bezoek aan de Tafelberg was een uitzondering: gewoonlijk zit die in de mist of regent het of staat er teveel wind.
Morgen weer verder naar het noorden van Z-Afrika, vlak voor de grens naar Namibië. A.s. maandag gaan we daar de grens over.
Dan hopen we weer van ons te laten horen.
Groetjes aan allen en Rifka: je tekening hangt op de kastdeur in de camper.

---

27 Augustus 2016 - 17:32

Corrie:

Ha Mieke & Geert,

Via Google probeer ik met jullie mee te reizen; wat een kilometers maken jullie :-)
Jullie hadden zicht op het Robbeneiland, maar ik begrijp dat jullie daar niet zijn geweest met o.a een bezoek aan de gevangenis van Nelson Mandela?

Wat een rijkdom om in alle vrijheid zo'n prachtige reis te kunnen maken en ervan te genieten, maar ook de schrille contrasten te zien van het wonen in 'vrijheid' met muren en schrikkeldraad om je heen.

Benieuwd naar jullie volgend reisverslag en....Vergeet 's nachts niet naar de sterrenhemel te kijken want dat schijnt daar zo ongelooflijk mooi te zijn.

Liefs
Corrie










---

28 Augustus 2016 - 11:22

Renske Wieringa:

Geweldig zeg, jullie eerste ervaringen in Afrika!
Het is waar Corrie; ik heb ooit ook gelezen over de sterrenhemel in dat continent.

Groetjes van Renske

---

31 Augustus 2016 - 18:18

Geert En Mieke:

Beste allemaal.
Het is vandaag 31 augustus en intussen zijn we in Namibië aangekomen. Afgelopen zaterdag al de eerste pech gehad: een lekke waterslang in de motor, maar dank zij de technische begeleiding (Bob van de ANWB) werden we weer op weg geholpen. De voordelen van een ANWB reis hebben we op deze manier al ervaren.
Ik heb geprobeerd een of enkele foto's door te sturen, maar dat gaat lastig. Internet is bijna niet te krijgen en als er al verbinding is dan gaat het allemaal heel erg langzaam. Dus jullie moeten het met onze verhalen doen;de foto's houden jullie tegoed en dat zijn er intussen al heel wat. Vandaag een schitterende canyon bezocht. Miljoenen jaren evolutie zijn hier zichtbaar en de komende 100.000 jaar zal dat nauwelijks veranderen. Vanmorgen bij het opstaan op onze vorige camping werden we verrast door een stel apen die de vuilnisbakken hadden omgekieperd en de inhoud van ons 'afval' aan het doorzoeken waren naar nog eetbaar spul voor henzelf. Mooi gezicht. De natuur is hier schitterend en we rijden over verharde zandpaden; kilometers lang. Aan de stofwolken in de verte kun je zien dat nog iemand rijdt in deze verlaten wereld. maar die stof krijgen we binnen in onze camper: de kastjes waarin onze spullen liggen vullen zich al aardig met een dun laagje stof!! De natuur is werkelijk schitterend: mooie bloemenvelden op plaatsen waar je het niet verwacht, ruige landschappen die ons denken aan gebieden in Schotland, Zuid Spanje, maar dan vele malen groter en ontoegankelijker. En inderdaad de sterrenhemel is prachtig!! De bewoners, die we onderweg spreken zeggen dat wij als groep 'van geluk mogen spreken' want het weer is voor deze tijd van het jaar erg mooi en zelfs aan de warme kant (gisteren ronde de 40 graden). De groep medereizigers is erg gezellig. We genieten allemaal van de mooie omgeving en de OH's en AH's zijn niet van de lucht. Vanavond gaan we met z'n allen gezellig eten.
Nou dit was het weer even voor dit moment. Zodra we weer een camping vinden met internet volgt een volgende editie van ons reisverslag.
Lieve groeten van Geert en Mieke

---

31 Augustus 2016 - 23:30

Paula Nijenmanting:

Hallo lieve Geert en Mieke,
Wat geweldig om jullie reiservaringen te leze.
Heerlijk dat jullie zo genieten. Ik kijk al weer uit naar jullie volgende verslag.
Lieve groeten Paula en Jan

---

01 September 2016 - 03:28

Corrie:

Ha Mieke & Geert,

Dit las ik zojuist:
'...Zeldzame eclips vult Afrikaanse lucht met ring van vuur.
Sterrenkundigen haasten zich massaal naar Centraal-Afrika om een glimp te kunnen opvangen van een zeldzame vuurring eclips, volgens Sky & Telescope. Dat is een zonsverduistering waarbij de maan wel volledig tussen de aarde en de zon passeert, maar de zon net niet helemaal kan bedekken...'
en:
'...If you do happen to be in the right place (Gabon, Republic of the Congo, Democratic Republic of the Congo, Tanzania, Mozambique or Madagascar) at the right time (9:08am local time) during the event, your naked eyes are one of the worst possible instruments to use to observe the eclipse...'

Misschien vangen jullie ook een glimp van de zonsverduistering op of merken dat het plotseling weer wat donkerder wordt. Wij kunnen het via livestream volgen.

Mooi hoor om weer een reisverslag te lezen, benieuwd naar de volgende al dan niet met eclips beleving.

Liefs
Corrie



---

05 September 2016 - 12:29

Van Geert En Mieke:

Beste allemaal,
Op het terras van een Lodge bij Oasis Camping (bij Sesriem) zitten we met een bak koffie en internet maken we weer een reisverslag. Vlak bij ons lopen een paar spiesbokken; Mieke zet ze nu op de foto. In de afgelopen dagen hebben we deze bokken ook al gezien, zowel levend als dood. Want eenmaal dood liggen de kadavers gewoon langs de kant van de weg.
Gistermorgen (op zondagmorgen) zijn we om kwart voor zes met onze campers vertrokken om een uur later de zonsopgang te zien in de Sossusvallei. (het lijken wel vierdaagse tijden Paula!!). De reden daarvan is dat je dan heel goed de oranje zandduinen kunt zien en door het contrast van de opkomende zon zie je heel duidelijk de scherpe randen van die duinen. Want door de winden/stormen ontstaan er heel grote en hoge duinranden; te zijner tijd zie je ze wel op de foto. Een schitterende ervaring, temeer omdat we de laatste 4 km naar die duinen met een terreinjeep (fourwheeldrive) daar naar toe gereden zijn. Kortom, de eerste topic van onze Afrika reis hebben we al te pakken en wat nog meer bijzonder is: het is alle dagen mooi weer en dat wil volgens de autochtone bewoners hier nog wel eens anders zijn.
Gisteravond met de hele groep gezellig zitten te eten in het restaurant bij de camping; een buffet maaltijd met heerlijke verschillende soorten vlees (o.a. zebra, eland, springbok, etc.) Heerlijk, ik kom helemaal aan mijn trekken!!
Vandaag gaan we naar Solitaire. Een nederzetting die in het verleden bestond uit een benzinepomp en een klein winkeltje. Maar sinds een Nederlander daar is neergestreken (hij heeft daar een boek over geschreven: Solitaire) is dit veranderd in een plaatsje met camping, logeermogelijkheid en restaurant. Sins een paar jaar staat Solitaire in Lonely Planet en dan weet je het wel: het loopt er storm met toeristen.
We kunnen nu al wel zeggen dat we een fantastische reis aan het maken zijn. En dan zijn we in de wildparken nog niet eens geweest; die komen nog, maar daarover een volgende keer meer.
Lieve groeten van Geert en Mieke

---

05 September 2016 - 13:43

Arjan, Filique En Rifka:

Oh wat een mooie verhalen allemaal! Jullie maken ons wel erg benieuwd naar de foto's! Leuk dat jullie ook af en toe contact hebben met de locals en kunnen genieten van de natuur.
Veel plezier met de hele groep! Lijkt me erg gezellig.

Wij rijden ondertussen door Noord-Italie. Na onze eerste week aan het weldadige Lago Maggiore en een paar dagen het goede eten hebben verzameld in Parma en Modena (prosciutto, pamagiano-reggiano, balsamico) gaan we nu op weg naar het volgende 'ingredient': de goede wijnen van Piemonte, op een camping bij een agriturismo. Na een paar daagjes terugreis via Frankrijk weer richting huis.

Tot snel!
Groetjes, Filique, Arjan en Rifka (met bijna 2 boventanden!)

---

08 September 2016 - 21:08

Van Geert En Mieke:

Ja, ja, de volgende reiservaring dient zich al weer aan!
De afgelopen dagen, waarover we schreven, hebben we door de Namib woestijn getrokken (o.a. op de campings in Sesriem en Solitaire waarover ik al berichtte). Deze woestijn wordt gezien als de oudste ter wereld; Namibië is hiervan afgeleid. Deze zandwoestijn is ca.100 km breed en het gedeelte dat wij gereden hebben was 400 km lang (de totale lengte is 2000 km). Nederland past qua omvang in dit gedeelte van de woestijn. Dan hebben jullie een indruk hoe groot hier alles is en als je dan ook nog weet dat in heel Namibië 'maar' 1,95 miljoen inwoners wonen dan kun je wel begrijpen dat je vele kilometers rijdt zonder iemand tegen te komen. Echter, de natuur is telkens erg afwisselend: zandvlaktes, bergketens, rode zandduinen, weinig tot geen begroeiing en hier en daar wat beesten (spiesbokken, ezels, springbokken). Je snapt niet waar die beesten van moeten leven.
Vandaag hebben we in twee flinke speedboten een boottocht op zee gemaakt voor de kust van Walvisbaai (30 km van Swakopmund waar we op de camping staan). Al varend hebben we een pelikaan en een zeehond aan boord gehad!! Maar wat wil je als de bootsvrouw een emmer met visjes aan boord heeft en daarmee de beesten lokt.... Het resultaat is wel dat er een aantal mooie foto's zijn gemaakt. Een stuk verder op zee konden we vlak langs een zeetong een samenscholing van zeehonden bewonderen: met honderdtallen liggen en zwemmen ze daar en hoor je de jongen 'huilen'. Ook flamingo's scharrelen daar rond. Op de terugweg zwommen dolfijnen met onze boten mee en doken af en toe op uit het water. De TV serie van Flipper dook ook weer op! Na 3 uur varen kregen we een lichte lunch aan boord en konden we vers gevangen oesters proeven. Kortom een prachtige ervaring, waarbij de toeristische trukendoos goed wordt toegepast .
Nog een paar feiten: Namibië is van oorsprong een Duitse kolonie geweest (vanaf 1885 tot na de eerste wereldoorlog) en dat merk je aan veel dingen in dit land. Met name merk je dat in Swakopmund waar we nu zijn: veel Duitse straatnamen en ook de architectuur heeft een duidelijke Duitse inslag (vakwerkhuizen, leisteen dakbedekking). Ook komen hier veel Duitse ouderen in de winter naar deze badplaats om van het heerlijke klimaat te genieten (het is dan rond de 25 graden, maar de zee ingaan doen ze niet want de watertemperatuur is meestal niet hoger dan 16 graden).
Morgen trekken we verder en bezoeken we een Pelsrobben kolonie die daar met zo'n 150.000 bij elkaar liggen. De dagen daarna verlaten we de kuststreek en trekken weer verder het land in richting het Etosha park. Maar daarover later meer.
Hartelijke groeten van ons uit een schitterend land.


---

14 September 2016 - 20:39

Paula Nijenmanting:

Lieve Geert en Mieke,

Wat een prachtige reisverslagen van jullie, echt heerlijk om te lezen!
Jullie besteden de uren op een dag dus heel productief, zo te lezen qua tijd om op te staan en verder te reizen.
In ieder geval Geert hoef je nu niet de kilometers te lopen, je zolen zouden er toch maar van slijten en bovendien...met al die wilde beesten om je heen is het maar goed dat je veilig in jullie camper zitten..
Heel veel plezier nog en ik kijk weer uit naar jullie volgende verslag!
Lieve groeten van Jan en Paula

---

17 September 2016 - 15:20

Van Geert En Mieke:

Hier dan weer een vervolg op onze fantastische reis door zuidelijk Afrika. Na de topic van de “oranje/rode duinen” hebben we nu de tweede topic achter de rug: het Etosha park. Etosha betekent “grote witte plek” omdat het voor een groot deel bestaat uit een enorme zoutvlakte (130 km lang en soms 50 km breed); een zoutmeer dat alleen in de regentijd water bevat en omgeven is door een droog bushveld. Als er water in dat zoutmeer is, dan kunnen de beesten dat niet drinken omdat het veel te zout is.
Het park was het grootst tussen 1956 en 1963: 100.000 km². Door de thuislandenpolitiek van Zuid Afrika in de jaren 60 verloor het park zo’n 78% van het oppervlak en op dit moment is het park ‘nog maar’ 23.000 km² groot.
We zijn van maandag 12 tot en met donderdag 15 september in dit park geweest en in deze dagen hebben we al 3 van de Big Five (YES!) gezien: de olifant, de neushoorn en de leeuw!! Al op de eerste dag hebben we al een troep olifanten gezien en vlak voor de camping stak een olifant vlak voor onze camper de weg over. De tweede dag zagen we vlak bij een ‘waterhole’ (een poel water voor de beesten om te drinken) een stel leeuwinnen onder een boom in de schaduw liggen en aan de overkant van de weg lag ‘papa’ leeuw om de boel in de gaten te houden. Op de tweede camping in het park hebben we vanaf zo’n waterhole ’s avonds neushoorns gezien. De beesten houden zich overdag gedeisd vanwege de warmte, maar na zonsondergang als het donker en koeler wordt komen ze te voorschijn om te drinken bij de waterhole. Tot na middernacht naar een stel neushoorns zitten kijken waarvan er twee met elkaar een robbertje aan het vechten waren. Die beesten kunnen slecht zien en zijn zo sterk en zwaar dat ze een restant van een boom die op de grond lag en zeker 5 meter lang was en een omvang had van 40 cm als een luciferhoutje aan de kant schoven! De mooie foto´s daarvan hebben jullie nog tegoed. Verder hebben we in het park een scala aan andere beesten gezien: giraffen, springbokken, zebra’s, gnoes, impala’s, hyena’s; en niet enkele, maar in tientallen en vlak langs de weg of de weg overstekend.
Gisteren op de weg van Etosha park naar Grootfonijn de Hoba meteoriet bezocht. Het is de grootste meteoriet ter wereld (circa 3 meter lang, tussen de 55 cm en 1 meter breed en weegt 60 ton). Het ding is tussen de 30 en 80.000 jaar uit de hemel komen zeilen. Het bevat allemaal edele metalen: ijzer, nikkel, kobalt, koper en chroom
Nu is het zaterdag 17 september en hebben we een rustdag; vanavond met de hele groep een gezellige ‘braai’ (BBQ) en morgen weer verder Namibië in: noordelijke en oostelijke richting naar de Okavango delta. Maar daarover meer in een volgend verslag


---

17 September 2016 - 16:55

Corrie:

Mooi hoor weer een verslag te lezen. Het is leuk om met jullie mee te reizen via Google en alvast veel prachtige foto's te zien om zo een indruk te krijgen. De Okvango delta in Botswana lijkt mij ook erg indrukwekkend.
Lieve groet, Corrie.

---

23 September 2016 - 12:46

Van Geert En Mieke:

Gisteren (22 september) zijn we in Botswana aangekomen. Na bijna een maand hebben we het land van Namibië verlaten, maar ook de laatste dagen in dat land waren interessant. Er is namelijk een strook land wat ook Namibië is; die strook is maar 30 km breed, 450 km lang en loop van west naar oost en ligt ingeklemd tussen Angola/Zambia en Botswana. Destijds in de koloniale tijd is deze strook land bij compromis tussen de Britten en de Duitsers aan Namibië toegewezen (Namibië was ooit een Duitse kolonie). Door die strook stroomt de Okavanga rivier en daar hebben we op maandag 19 september gevaren. En jawel, we hebben een stel nijlpaarden ‘gespot’. Die beesten bewegen zich door de rivier door het water en duiken af en toe onder water als het water te diep wordt. Eenmaal weer boven proesten ze een lading water uit. We hebben zelfs een gezien die zijn gebit even liet zien: voor de halfjaarlijkse controle kan het er mee door ! “Gelukkig hebben we de foto en een filmpje nog!”
Gisteren dus de grenscontrole van Namibië naar Botswana. Op zich ook een aparte gewaarwording. Eerst moet je met je camper door een bak water (zoiets als bij de vijfkamp bi atletiek); dit is een ‘ontsmettingsbak’ en daarna moet je de grensformaliteiten regelen. Van tevoren waren gewaarschuwd dat we geen vleesproducten, fruit, groente, boter en eieren mochten invoeren in Botswana. Ze zijn daar nogal streng op het ‘besmettingsgevaar’ van dit soort producten en willen hun eigen producten zo goed mogelijk beschermen. Dus 3 kilometer voor de grens al deze dingen uit de koelkast en de vriezer gehaald en in een van de trolleys gestopt en boven in de camper verborgen. Komen we bij de grens blijkt dat alleen de eerste camper gecontroleerd werd en toen daar niets gevonden werd (uiteraard niet) mocht de rest ongecontroleerd verder. Na de grens dus alle spullen weer uit de trolley en weer in de koelkast en vriezer gestopt.
Vandaag hebben we een ‘fourwheeldrive’ gedaan in het Chobe nationaal park; dit ligt vlak over de grens van Botswana na Namibië. Om een beeld te geven: een gedeelte ligt aan een zijarm van de Chobe rivier. Het lijkt een beetje op de Friese meren bij Eernewoude en een ander gedeelte ligt hoger en doet denken aan de ‘Blauwe Kamer’ bij Rhenen. We hebben weer een dier aan de ‘big five’ kunnen toevoegen: de buffel! En daarnaast talrijke andere dieren gezien: giraffen, olifanten, nijlpaarden, waterbokken (grote antilopen), koedoes, gieren, visarend en uiteraard de hertjes, de wilde zwijnen, eekhoorntjes, etc. maar die kunnen we ook op de Hoge Veluwe zien. Volgens onze technische begeleider hebben we geboft met wat we gezien hebben, want bij een vorige reis had hij niet zoveel dieren gezien!! (En terwijl ik dit verslagje zit te maken lopen de apen rond en tussen onze campers door! Afrikaanser kan het toch niet.
Verder hebben we ook nog een vaartocht over de Chobe rivier gemaakt en je raadt het al: we hebben krokodillen gezien. Weer een topic van onze reiservaring meegemaakt. Prachtig.
morgen gaan we naar de Victoria watervallen, maar daarover meer in een volgende keer.
Hartelijke groet van een genietend stel: Geert en Mieke.


---

04 Oktober 2016 - 08:37

Geert En Mieke:

Op zaterdag 24 september hebben we een bezoek gebracht aan de Victoria Falls. Eerst een hoop gedoe aan de grens van Botswana met Zimbabwe (formulieren invullen met steeds dezelfde gegevens, stempels in het paspoort en van Zimbabwe zelfs een heus plakkaat in het paspoort, met je schoenen weer door een ontsmettingsbak) en toen naar de Victoria Fallsvoeten. Wat een fantastisch natuurfenomeen; de foto’s zeggen heel veel maar de volgende feiten spreken ook voor zich.
De Victoriawatervallen zijn ontdekt door David Livingstone, een Schot die aanvankelijk als missionaris uitgezonden was naar Afrika, maar later als ontdekkingsreiziger grote delen van Afrika ontdekte op plekken waar nog nooit iemand geweest was. Zo ook de Victoriawatervallen, die hij vernoemde naar de toenmalige koningin van Engeland: Victoria.
Deze watervallen zijn de breedste ter wereld. Zij vormen een watergordijn van ruim 1700 meter lang en een valhoogte van 128 meter. De plaatselijke bevolking noemt deze waterval: “daar waar er steeds rook opstijgt”.
In deze periode van het jaar zie je het watergordijn op een aantal plaatsen naar beneden storten en daardoor heb je een goed beeld van de omvang en de hoogte waarmee het water naar beneden dondert. In het regenseizoen valt het water van de rivier over de volle breedte van die 1700 meter naar beneden en dat 24 uur per dag en 7 dagen per week. Kortom zeer indrukwekkend!!
Na de watervallen zijn we na 2 dagen naar Maun gereden en hebben een rondvlucht van een uur gemaakt boven de Okavanga Delta, het hart van de Kalahari. Met telkens 5 personen in een klein vliegtuigje hebben we op een hoogte van 100 tot 150 meter boven die delta gevlogen en hebben gebieden gezien waar geen mens kan komen (moerasgebieden). Op die hoogte zag je kuddes olifanten, neushoorns en buffels door die delta trekken op zoek naar voedsel en water. Wat een schitterende beelden zijn dat. Een aantal van onze reisgenoten waren tijdens en na de vlucht behoorlijk ziek!
Op woensdag 28 september hebben we Botswana verlaten en zijn we weer teruggekeerd in Zuid Afrika. Als ik dit schrijf op 4 oktober dan hebben we zojuist na 3 dagen het Kruger Park verlaten; nog een geweldige topic hebben we daarmee beleefd.
Stel je voor: een park zo groot als Nederland en België samen. En daar mag je daar door heen rijden met 50 km/u over de hoofdweg (geasfalteerd) en 40 km/u over de binnenwegen (allemaal zandpaden). Maar dan zie je ook wat!! De foto’s zullen jullie te zijner tijd wel zien.
En om je een idee te geven: de Big Five hebben we allemaal gezien: leeuwen, 1 neushoorn, buffels, olifanten en ook het luipaard. Gisteren gezien terwijl hij zo juist een prooi had gevangen: een impala.
Daarnaast gnoes, zebra’s, rooibokjes, zwijnen, gieren, krokodillen, nijlpaarden en ga zo maar door!
En ook bijzonder: onze trouwdag op 1 oktober hebben we gevierd in het Kruger Park. In plaats van in de camper hebben we 2 nachten in een ‘lodge’ overnacht; daar zat 1 oktober ook bij. Zeg maar zoiets als Landal Park, maar dan in de bush bush van Afrika. Eerst lekker gegeten in het restaurant in Mopani en daarna de 41e huwelijksnacht in een lodge in Z-Afrika. Toch wel apart!
Morgen verder Z-Afrika in richting Johannesburg.
Hartelijke groeten van Geert en Mieke